Skała kontra piach
Uczeń Jezusa budujący na skale chce w swoim życiu tego, czego chce Bóg.
zdjęcie: Loft Gallery
2018-12-06
Rozważanie do fragmentu Ewangelii Mt 7, 21.24-27
I tydzień Adwentu
„Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony” (Mt 7, 24-25).
Osoba, która łączy słuchanie nauki Jezusa z jej wypełnianiem zostaje porównana do człowieka roztropnego, który zbudował swój dom na skale. Jezus kładzie szczególny nacisk na słuchanie Jego słów jako drogi do prawdziwej mądrości a nie na samo tylko wypełnianie uczynków Prawa. Wyrażenie „tych słów moich” odnosi się do całego nauczania Jezusa. Słuchanie słów Jezusa połączone z ich wypełnianiem jawi się jako tworzenie czegoś trwałego i niezniszczalnego. Obraz domu budowanego na skale może korespondować z opisem budowy Kościoła na skale, którą jest Piotr. Dom zbudowany na skale ma mocny fundament, którego nie można łatwo zniszczyć.
„Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki” (Mt 7, 26-27).
W sposób kontrastowy do człowieka mądrego i roztropnego zostaje opisany człowiek głupi i nieroztropny. Jego głupota polega na tym, że jedynie słucha nauki Jezusa lecz nie wypełnia jej w swoim życiu. Jezus w sposób obrazowy przedstawia życie takiego człowieka jako budowanie domu na piasku. Dom taki osadzony na nietrwałym fundamencie pozostaje zagrożony wobec licznych niebezpieczeństw. W wyniku ulewy i wichury dom taki upada, a jego upadek jest wielki. Jezus nawiązuje do dnia sądu, na którym osoba budująca swe życie na piasku zobaczy wielką ruinę.
Uczeń Jezusa budujący na skale chce w swoim życiu tego, czego chce Bóg. Dzięki takiej postawie jego życie staje się autentyczne i spójne, gdzie uszy, usta i serce trwają przy Bożej nauce.
