Przykazanie „Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić” nie sprowadza się tylko do nie pracowania. Faryzeusze myśleli jedynie o tym czego w tym dniu nie należy czynić. Kurczowo trzymali się litery Prawa, zapominając o miłości.
„Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło”.
Łatwo wpaść w sidła pychy, grzesznej ambicji przewyższania innych w dostojeństwie i zaszczytach. Zdarza się, że w modlitwie prosimy o rzeczy, które wcale nie przyczynią się do naszego wzrostu duchowego, czasem nie mamy do końca świadomości, o co prosimy.
Joachim i Anna, którzy nam dzisiaj patronują są przykładem osób, o których nie ma nawet jednej wzmianki w Biblii, ale których świętość dla nas nie podlega żadnym wątpliwościom. Mało tego, doskonale znamy ich życiorysy, chociaż nie mamy żadnych precyzyjnych danych na ich temat. Skąd zatem te informacje?
Panie, daj mi serce, które słucha i rozumie, serce odważne, aby umiało zrozumieć i mogło to, co zrozumie, przyjąć.
Skuteczność Bożego Słowa zależy w pewnej mierze od gleby ludzkiego serca.
«Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli»
Mój znajomy to jeden z tych, których specjaliści określają w skrócie DDA – Dorosłe Dzieci Alkoholików. Niezależnie od nazwy, jaką nadano tej grupie ludzi, jest ich w Polsce podobno aż 3 miliony.
Bo przecież my nie chcemy chwilowej przyjemności, ale tej z Bogiem, pełnej w niebie i na wieki.